Bajina Bašta je grad u kome danas živi 10-ak hiljada stanovnika u varoši i još 20-ak hiljada u okruženju po okolnim brdima. Najstariji deo čaršije, koji je sačuvan do danas potiče sa kraja 19. veka, gde su skladno postavljene prizemne kuće u niz. Vlasnici tih kuća su uglavnom bili sitni trgovci i zanatlije, koji su i činili većinsko stanovništvo tadašnje varoši.

Šarganska osmica je najatraktivnija turističko-muzejska železnica u Evropi i spominje se kao jedinstveno graditeljsko remek delo u svetu među prugama uskog koloseka. Povezivala je Beograd sa Sarajevom od 1925. do 1974. godine. Kao što je predvideo prorok Mitar Tarabić iz sela Kremna, pruga je izgrađena, a potom zaboravljena. Ljudi su se ponovo setili pruge i obnovili je, ali ovog puta za potrebe odmora, rekreacije i uživanja. Naime, deo ove pruge od Šargana do Mokre Gore je otrgnut od zaborava i sada njime ponovo odjekuje klaparanje vagona. Putujući čuvenom rutom u obliku broja osam, putniku je gotovo nemoguće da odredi kuda je voz već prošao, a kuda tek treba da prođe.

Na desnoj, a delom i levoj obali Drine, s obe strane Rzava, koji se tu uliva u Drinu, na istoku Bosne i Hercegovine, prostire se grad Višegrad. Najveću atrakciju ovog grada predstavlja most preko Drine, koji je Mehmed-paša Sokolović podigao 1571. godine, a koji je u svom romanu Na Drini ćuprija opisao Ivo Andrić za koji je dobio Nobelovu nagradu za književnost.

Od 2014. godine za posetioce je otvoren Andrićgrad, turistički kompleks, čiji je idejni tvorac režiser Emir Kusturica, a koji je inspirisan delima i likovima Ive Andrića. Grad je izgrađen od kamena i predstavlja mešavinu epoha i stilova koji su se smenjivali kroz istoriju ovog područja: vizantijski stil, otomanski period, renesansa, klasicizam.

Drvengrad je etno selo urbane forme i strukture. Nalazi se na mokrogorskom brdu Mećavnik, a napravljen je prema viziji filmskog režisera Emira Kusturice. Sastoji se od drvenih kuća, uglavnom brvnara koje su zadržale svoju autentičnost. U selu se nalaze restorani, prodavnice suvenira, bioskop, nacionalni restoran, prodavnica u kojoj se prodaju rezbareni predmeti i mnogi drugi sadržaji.

Manastir Rača se nalazi pored rečice Rače, u neposrednoj blizini Bajine Bašte. Ovaj srednjovekovni manastir je zadužbina kralja Dragutina Nemanjića. Za vreme turske vladavine manastir je bio jedan od najznačajnijih kulturnih centara srpskog naroda, čuven po Račanskoj prepisivačkoj školi. Prepisivačka škola nije bila smeštena u samom manastiru već oko 2 km hoda uz rečicu Raču na vrelu Lađevac, nepristupačnom mestu, koje je omogućavalo tajno prepisivanje srpskih knjiga. U Rači je za vreme Drugog svetskog rata čuvano Miroslavljevo jevanđelje, najveći i najvažniji dokument srpske književnosti iz 12. veka. Sačuvan je od spaljivanja ispod kamenih ploča u oltaru manastira.

Tara je od 13.jula 1981. godine nacinalni park. On pokriva površinu od 24.991,82 ha. Zbog povoljne klime i zabačenosti, na Tari je opstao relikt i endemit balkanskog poluostrva Pančićeva omorika, kao i mnogi drugi spomenici prirode, blago rečeno živi fosili. Prosečna nadmorska visina Tare je 1000-1200 m, najviša kota je Kozji Rid (1591m), a najniža kota je visina jezera Perućac (291m). Reka Vrelo je najjače kraško vrelo u NP čija se voda uliva u Drinu posle tačno 365m. Klima je izrazito planinska, leta sveža,a zime hladne sa dosta snega. Kiše su najčešće u maju. Najsuvlji meseci su jul i avgust, jesen je sunčana i toplija od proleća.

Kanjon Drine je jedan od najdubljih kanjona u svetu (na pojedinim mestima i do 1000 m). Već posle pola sata plovidbe ulazite u predeo koji krasi zelena boja vode i šumom obrasle litice koje spajaju vodu sa nebom. Trenuci provedeni u kanjonu su svakako, nesvakidašnji, nestvarni i neponovljivi…